HÜZÜNLÜ ÇOCUK
Maviye boyalı sevdalara kandık
Masallarda büyüyen çocuklara aldandık
Oysa oyuncağı ekmek tezgâhı olan çocuklardık
KADINIM
Merhaba dört mevsim kahrım
Yüreğimdeki hasmım
Son kadehimin son damlası
KAHIR
Seveceksen sürgün seveceksin
Hasret hasret açacaksın şarabını
Nefesini rüzgârlara bırakacaksın
Mayalanmış acıları şiirlere vuracak
Siyah beyaz çerçeveden
Yorumsuz bir sevdanın
Hasretini çekiyorum yüreğimde
Krizantem çiçeğim
LEYLİM LEYLİM
Yüreğim morardı hasretinden leylim
Susmasın sol yanım
Küser çocuk yüzü gibi ruhum
OLMUYOR BE USTA
Gökyüzü kararmış
Denize çalmış rengini
Karanlığa alışkın değil hani
İnsan özlerken ne der bilmem de
Ben özlerken çocuk gibi susar dilim
Hüzün hüzün ağlar yüreğim
ŞAİR
Saatler geceyi vurunca
Karanlıklar şehri kapatınca
Bir ben kalıyorum kendimce şair
Gecelere hüzünleri sığdırıyorum
SENDEN SONRA
Yüreğimdeki göze
Kirpiğinin yaşı değince vakitsiz
Soğuk duşlu hatıraların
ŞİMDİ SEN
Şimdi sen
Benim gözümden öpüyorsun ya
İşte o zaman
Kocaman bir çocuk oluyorum karşında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!