Bir aşktı ki gönülleri dolduran
Bir aşktı ki yaşama bağlayan
Doyamadan bititverdi sonunda
Savur küllerini aşkımın
Tatlı tatlı bakışır
Ruhumuz alıştı
Acılarla kaynaştı
Kötü haber alamadı mı?
Korkarım mutlu olmaktan
Bir sevgi fışkırır gözlerimden
Bir nehir akar dingince sözlerimden
Ruhum odaklanır aşkına
Benliğimi kaybederim çaresizce
Ama sevmemem gerekir seni
Hak etmiyorsun ki sevgimi
Sevgini hak edemedi mi?
Gereken değeri veremedi mi?
Yalnız bırakıp gitti mi?
Bir çığır açar yalnızlık
Sessizliğin bu denli çığlığında
Ölüm kapımı aralar
Kaybolmuşluğun yokluğunda
İçim acır sızlar yüreğim
Kanar kanar gözlerim
Kayboldum düşlerimde yine
Çıkmaz dar yollara girdim sessizce
Bir ışık aradım beni duyan varmı dercesine
Serzenişler devam etti saatlerce
Korkuyordum çaresizce
Tek başımaydım
Dün camı araladım
Şöyle bir gözkyüzüne bakakaldım
Bir bir düşlere dalarken
aysel hanım insanın özet bir tarifidir şiiriniz
en tüm insanların tek ortak noktası insan olmaktır
herşey bundan sonra başlar