Aysel Gülmez Şiirleri - Şair Aysel Gülmez

Sevdim
Gülüşünde gözlerini
Sıcaklığını,içtenliğini
Doğallığını, sevecenliğini
Sen olduğun için seni

Sen bir ışıktın sanki karanlıklar içinde
Güzel olan tek şeydin belki de
Bunca çirkinlik içinde
Belki bir düştün sen sık sık gördüğüm
Ya da bir hayal gerçekleşmeyeceğini bildiğim
Belki de bir seraptın

Otuzbeş yaşındayım
Şimdi bir muhasebedir hayatım
Kazançlarım, kayıplarım
Artık yukarı çıkmak yok
İnişedir merdivenler
Çıkarken heyecanlıydı, hızlıydı adımlarım

Bir sızı yüreğimde sen aklıma gelince
Ruhumu bir pişmanlık,sarar inceden ince
Acı verir gitmeler alışır sonra insan
En büyük acılara yegane çare zaman

Bir kısır döngüdür bu hayat devam ediyor

Pembe düşlerim vardı eskiden
Beyazın saflığında
Tüm renklerimi
ve düşlerimi
Alıp götürdü biri
Şimdi her taraf gri

Bedenimdi dokunduğun
Yüreğim sevgi dolu dokunuşlardan uzakta
Hep kanayan
Bir çığlıktı suskunluğum
Duvarlara çarpa çarpa kulaklarımda
Durmadan çınlayan

Kayıp Yıllar

Bugün çok duygusalım
Akıp giderken ömrümden yıllar
Yıllar önce doğan o bebek feryadıyla
Ağlıyasım var çook ağlıyasım var

Bu yağan yağmur ruhuma işliyor
Benim hüznüme eşlik ediyor
Dünyaya isyan edercesine
Ben ağlıyyorum gökler ağlıyor

İki yetişkin çocuktuk biz aslında
Çocuk ağlamalarını susturamayan
Küstümü artık oynamayan
Büyütemedik içimizdeki çocukları
Ben ağladım, sen ağladın
Hiç anlayamadım

Akma biraz dur yıllar dur biraz düşüneyim
Ne zaman büyüdüm ben bir kendime geleyim

Ey yıllar ne de çabuk geçmektesiniz
Bir durup dinlenmek istiyorum ben
Geçerken ömrümü tüketirsiniz