Ayşe Uysal Şiirleri - Şair Ayşe Uysal

Ayşe Uysal

Ey dağlar benim derdimi bilseniz
Un ufak olurdunuz...
Toz olup savrulurdunuz
Dostum canım dediğim, canımı aldı

Arama dost bulamazsın boşuna

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Mabudun aşkı yakar
Lakin seni terk etmez
senin verdğin aşka
Aşk ile cavap verir

Mahluka gönül verme

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Nice canlar verdik, biz sana
Yinede veririz,gözümüz kara
Ey! vatan...
Sana bu canımız feda...

Her karışında bir şehit yatar

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Güneş batıdan doğabilirmi
Sular tersine akabilirmi
Kışın ortasından çiçek açar
Yazın ortasında yağarmı kar
Allah dilerse olur

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Sadece nefes almak mı?
Yoksa bir anı ömre sığdırmak mıydı
Neydi yaşamak?

Belkide bedenin içine hapsettiği
Ruhun esaretten kurtuluşu muydu

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Buruşan yüzüm, daralan sabrım
işte bunun adı
yaşlılıktır evladım!

Cevapsız sorular,yok olan umutlar
Geçmek bilmeyen zaman

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Yüreğim yangın yeri söndüremiyorum
Bu acı beni her gün öldürüyor
Canlı bir cenazeye döndüm
Sadece sadece nefes almak mı yaşamak

Ben sadece nefes alıyorum

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Sessiz çığlıklarım,geceleri acıtıyor
Gözyaşlarım tenimi yüreğimi yakıyor

Gözlerime hayali,kurulmuş gitmiyorlar
Ne yana dönüp baksam hep onu söylüyorlar

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Aç gözlerin uyuma
Dünya ile buluşma
Gece sabaha kadar
yaklaş yakar Allaha

Çal bütün kapıları

Devamını Oku
Ayşe Uysal

Yalnızlık azgın bir deniz gibi dalgalanıyor
Bense üzerinde savruluyorum
Bir liman,bir sığınak arıyorum
Ama yalnızlığa çare bulamıyorum
Zehirlerden de acısın yalnızlık
Kelimeler kiyafayetsiz kalıyor

Devamını Oku