Ayşe'm Şiiri - Ali Osman Arslanoğlu

Gülünce güneş doğar ay iner gün yüzüne!
Leblerin mor menekşe dilinse ıtır Ayşe'm,
O gözler renklerini vururken gündüzüne
İşvenin haresini sineme yatır Ayşe'm.

İsterim ki her lahza elin elimi tutsun
Nazlı bir bebek gibi mışıl mışıl uyutsun,
İsterim ki her gece kucağında avutsun
İsterim ki, diz dize yanımda otur Ayşe'm.

Hiç düşmesin aynaya kırılıp ta düşlerin
Ne sararsın ne solsun o tatlı gülüşlerin,
Şu zoraki dünyada kolay olsun işlerin
Eksik kalan ne varsa hepsini bitir Ayşe'm.

Ne vicdansız ol Ayşe'm ne yüreği tam narin
Bak emrine âmede beyaz atlı süvarin,
Has bahçenin önünde acı çeker Hünkarın
Merhemini sinende bir koşu getir Ayşe'm.

Bir yanında neşe var diğer yanın da hüzün
Tam arkanda ağlıyor naçar garip öksüzün,
Eylülün akabinde hazan vakti son güzün
Al beni buralardan köyüme götür Ayşe'm.

Ya tutma ellerimi ya tutunca bırakma
Öyle delilenip te şu gönlümü yâr yıkma,
Sakın ha ilk gün gibi son halime hor bakma
Aklımı al başımdan fikrimi yitir Ayşe'm.

Kaşların ki hilal-i gözlerin yıldız yıldız
Yanakların ebrul-i kirpiklerin çuvaldız,
Nasıl desem gamzeler iğneliyor allı kız
Varlığını şurama kalbime batır Ayşe'm.

Ali Osman Arslan