AYŞE KARAPINAR HAYATI
(*) (kalanlarından)
Bir masalı anlatmak, içinde yaşamaktan kolaydır.
Bir masalı yaşamak, o masalı bitirmekten kolaydır.
Bir masalı bitirmek, hayallerini noktalamaktır.
Hayali noktalanmış bir kişinin, (yani) hayaller kurma çabasına bir de yılgısı eklenmişse, o kişi o noktalanmış hayali de alır terkisine uzar gider gök yüzüne.
Her şiir, sırlı bir aynanın insan yansımasıdır, bir o kadar gizli, sitemli ve hisli...
Şiirin ruhunu dokuyan eller incelmedikçe asıl incinen şiirdir.
İnsan kılıklı et yığınlarına, şiir kılıklı insan yüreği lazım... Ruhuna incelmiş şiiri damıt; Ki kendinden olmadığını bilesin!
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
haykırışlarını duyurmak mı; istediği! yaşadığı hayatı sorgulamak.
ne isyan, ne nisyan... bu sadece, ruhunu boyadığı kalıplardan sıyılmak.
sevgili;
sana üç beş kelimem olacak. iyi dinle.
kendini sevmeyen, düşüncelerine odaklanamaz. düşüncelerine odaklanamayan, başkalarının düş ...