Ayşe İsmetoğlu Şiirleri - Şair Ayşe İsme ...

Çarşaflar dolandı ayrılığın bedenine,
Coğrafyasız kalmış, toprağın kokusu sardı,
Kendine yer bulamayan sensizliğimi!
Bir kez daha
Ayaklar altına alındı varoluş kaygım!
Bir kez daha

Devam ediyor, yüreğimdeki;
Bitmek bilmeyen kazalar!
Soytarı bir yaranın,
Acıtan kabuklarına çarpıyor
Gelecek korkularım...
Farkında değilsin ama,

Çılgınlık üzerime gelirken
__________ sevdanın yokuşlarında..
Sen hala dolanıp duruyordun,
pasif bir oyunun
___________ son kozlarında

uzakların hikayesi var,
anlatılmamış,
hecesiz, vurgusuz!
parçalanan kelimelerin,
kuğu dansı var bu hikayede
bir de tutuşan şiirlerin yalnız harfleri...

Evlerin camlarını kırıp, dışarı taşan soba borusuyum ben
Öyle asi, öyle dik kafalı
Sığamıyorum hiçbir yüreğe
Öyle kendini bilmez, öyle şatafatlı…

Çek yüreğini artık bileklerimden
Tutuşan hiç bir şey kalmadı aramızda
Ne gözlerimiz eskisi gibi dalıyor
Ne de sesimiz kısılıyor heyecandan…

Aslında sakinim,
sadece biber acısı lakırdıları
silmek istiyorum sözlüklerden
Ve zincirleme bir aşk kazasının
senaryosunu oynatmak istiyorum tüm filmlere!
Sonra enjekte ederek

Sildim az önce,
Sıradan yaşanmış, yaşanmaya çalışılmış
Her anı…
Araf’a kovdum silemediklerimi
Öyle yersiz, öyle soysuz
Kalsın istedim…

“”””””Aç ellerini, parmaklarını
Aç avuçlarını, avuç çizgilerini
Ve kal de bana…”””””


Sen fark etmedin belki

Ben senden hep kaçtım sevgili
Kaçtım
Sınıflardaki karalanmış sıralara,
Ağaç gövdelerindeki isimlere...
Kaçış diye tamınlanır mı bilmem ama
Bülbülleri sevdim güllerden çok