Ayşe Günay Taşdemir Şiirleri - Şair Ayşe ...

Sevdiceğim,
şimdi ne yazsam, ne söylesem,
hep sana dair sanacaklar.

Bu gece tüm yaşlarım Bir kahve içimi uğradılar bana.
Bir baktım şöyle hepsine, Hepsi birbirinden deli bu kadınların.

O kadar yaşanmışlığa, O kadar yenilmeye, aldanışa rağmen Gram akıllanmamışlar.

Bugün ilk kez cam çalıştım,

Yüreğimdeki can kırıkları gibi,

Her yanımda cam kırıkları,
Acıtan, kanatan, sessizce batan...

Gelen de sağolsun, giden de,

Sevindirip gönlümde iz bırakan da,

Bu benim ilk yıkılışım değil,

Hep düştüm, hep kalktım,
Hep savruldum aldanışlara.

Ben ilk defa bugün
Birine yaslanmak istedim.
Oysa alışkınım,
Yanımda kimse olmadan da yürümeye.

Acının en tatlısıydın, en güzeli...
Gitsem eksilecektin,
Kalsam ben tükenirdim.

Ne gitmeye yüreğim vardı,
Ne kalmaya cesaretim.

İçimizden geçenleri anlatamadık da kimselere,
Ya duvarlara söyledik,
Ya yazılara döktük,
Ya sustuk kalabalık bir yalnızlıkta,
Ya çığlıklar attık sessizlik içinde.
Yüreğimiz ağır, kelimeler eksik,

Dün gece yatarken
düştü aklıma,
Bir şiirin dizeleri,

Uyku tatlıydı,

Gecenin karanlığında
Elektrik direğine düşen yağmur tanesi gibiydi sevgim,
Öyle nazlı, öyle kırılgan, öyle masum, öyle sessiz...

Havada iken gerçek,
Yere düştüğünde düş olup kaybolup giden.