Ayşe Gül Şiirleri - Şair Ayşe Gül

Güneş doğudan yükseliyor

ve

tam aydınlanıyorken dünya

Gezgin ömrün bulutları

şimdi umut bahçelerinde yağmur...

Bahara denk düşüyor

A
.. y
..... n
....... a
.......... l
............ a

Umutlarımız geçiyor
ışığın gözlerimize değdiği yerden
içimizden trenler...
Vagonlar dolusu
hayatlar

Yabanıl kokuyor zaman
içinden geçtiğimiz bahçeler unutulduğunda...

Gözlerimizde saklı,
soluyor
en son gördüğümüz yüzler de...

Gidişin fırsattı

gözlerimdeki bulutlara...

.............. Güneşim...

Hüzünlere merhaba diyeceğiz
üç gün sonra...

Yaz,
sonbaharın kızıl hüzünlerine
sarıldığında;

Yağmur yağıyor İstanbul'a

Yağmur yağıyor yüreğime...

Hüznümü alır götürür diyorum,

Ah bebek! ...
Yüzün güneş gibi düşüyor
annenin kucağına
Annen İstanbul'da
cadde kenarına...

Saklar mı güneş neşesini

bulutlar değmedikçe yüzüne? ...

Eğilip öper alnından