Yüreğimde tomurcuklanırken güller
Konuşurdu benimle kırlarda çiçekler
Yeşilin en koyusu sarhoş ederken bedenimi
Uykumu bölerdi gökteki yıldızlar geceleri
Bir papatyada çoğalırken yaşam
Geçmişte kalan belki bir sevgili
Belki bir ses, bir ezgi
Bir köşede oynayan şu çocuk
Oynadığı bezden bebekler
Anneannemin en güzel eseri,
O resim hayatın içinde idi
Başına çiçekten taçlar örsem
Güllerle çevrili yollar açsam
Yollarına halılar döşetsem
Yine de ödeyemem hakkını
Ne etsem
Ne desem
İçim nasıl da yanar
Anne hasreti ile
O şimdi
Çok uzak yerde,
Yanıyor O'nun yüreği de
Aynı hasretle
Bağladı bağladı elleri
Ekledi ekledi ipleri
Düğüm attı
Uzadıkça geceleri
Belledi renkleri
Yaraştırdı zamana emeğini
Gidiyorum
Kayıyorum altınızdan
Haberiniz yok
Ben gidince
Neye tutunacaksınız
Nasıl doyacaksınız?
Saraylarından girdim içeri
Yüzyıllar öncesinin kapıları açıldı
ardına kadar
Bahçelerin en kuytu yerinde yürüyen
Sultanlar gördüm cariyeleriyle
İstanbul semaları mavi mi mavi
Çoluk çocuk büyümüş
Çoktan gelin oldu kızlar
Torun sevmekse çok güzel
Nasıl uçup gitti yıllar
Şehir şehir dolaşarak
Sözcüklerin buluşma yeriydi geceler
Rüzgarın önü sıra şarkı söylüyor tekneler
Bir demet menekşe gibi yüreğimde iken yaşam
Yetersiz kaldı anlatmaya sözcükler
Yakalamışken bir sözcüğü kanatlarından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!