Ayrılmadık Biz Biriz Şiiri - Kemal Berk

Vatanımın koynunda, koyunla kuzu olduk
Yedi düvele karşı, omuz omuza solduk
Ayrılmadık Türkle Kürt, Tatarla, Çerkez olduk
Şahadet şerbetinde, aynı yola baş koyduk

Bırakıp düştü yola, ana bacı eş çocuk
Namusumdur diyerek, ter döktük boncuk boncuk
Patlayan mermilere, göğüsler hepten açık
Vatanımın toprağı, döşektir diyen boyduk

Her evden bir kaç yiğit, ırmak gibi akarak
Gül bahçeyi özleyen, sevda ile çoşarak
Her adımda düşmana, yumruğunu vurarak
Albayrağın altında, yaşayan aynı soyduk

Gök kubbenin altında, aynı pınar başında
Ayrı gayrı olmadan, pişmiş aşın başında
Aynı iman inançla, musallanın başında
Yaratanın emriyle, aynı hedefe koştuk

Giren lokma ayrıydı, namusu aynı saydık
Acı tatlı günlerde, aynı duyguyu tatdık
Ülkemin birliğini, cihan aleme yaydık
Aynı hava aynı su, birlikte solumuştuk

Kürt, Türk, Laz, Tatar, Çerkez, bir birinden ayrılmaz
Kız alıp kız vermiştik, etle kemik sıyrılmaz
Sen ben ayrım yapılıp, biri asla kayrılmaz
Ayrı fikir desek de, doğruda buluşmuştuk

Ne oldu bize böyle, el sözüne kanarak
Yüreği kara kazan, fitne fesat yayarak
Yalanlarla araya, karlı dağlar koyarak
Ayrılığa düşenler, hemen her gün saç yolduk

Kamal'eren/ Kemal Berk