İyice kararmıştı hava Harem’den bindiğimde otobüse..Üç-dört basamak derken hop arabadayım.Kaptana bir tebessüm-sana güveniyorum dostum! ! - Koltuğumun altı gazete dolu,yanıma oturan çocuğa sıcak bir –iyi akşamlar.. Muavine gideceğim yer ”.......” Yavaş hareketlerle suflörü kapatıp en sakin halimle koltuğa yerleşmeler..Sonra kolonya,yiyecek içecek servisi..”kolonya almayayım...teşekkür ederim...kahve lütfen..” en sakin ve babacan ses tonumla ve sonuna kadar yolculuğun benzer şeyler. Ve sanırım kimseye farkettirmedim..
terkedilmişliğimi....
Oktay EriştiKayıt Tarihi : 11.1.2009 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!