Ayrılırken Şiiri - Mehmet Ali Kadakal

Öyle bir isyanın çığlığını yuttum ki
Sen giderken
Ola ki kusarsam
Ne sen kalırsın ne ben
Sen hiç gelme o yüzden
Bırak beni bende kaybolmaya
Alevlerim küllerime boğulsun
Sana uzanamadan yorulsun ahım
Bundandır ayrılırken keskin
Tüm bağları kesecek bıçak bileyişim
Parçalanırken içim
Kanaması gözlerimin
Seni yaralamaktan korkum
Ayrılıkta bile
Payımdan fazlasını istemem hüznün
Ve kapını çalıp misafir olduğumda
Yatıya kalamayacağımı bildiğimdendir
Gitmelisin dediğindeki sorgusuzluğum
Vazgeçmek sanma sakın
Sonra arkama bakmamam giderken
Tebessüm beklediğini bilerek
Buluşmaktan korkum gözlerinle
Üşütmek istemediğimdendi içini
Yakamazdın çünkü ateşleri bir daha
Görseydin gözlerimdeki kışı