Kanatsız bir melektin benim için herzaman gönlümde
Ne zaman kanatlarını isteyip te uçacaksın diye beklerken
Bir gün ansızın kayboldun kanatlarında bende kaldı
Şimdi boş bi çerçeve içinde kokunla birlikte kanatların bende
Oysa sen giderken meleğim canımın acısını ben bilirim
Göğsümde çarpan kalbimin nasıl parçalandığını görmedin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta