Ayrılıkmı Şiiri - Osman Öğütlü

Ayrılık

Ve bir gün…
Ne kadar tutmaya çalışsam da
Avuçlarımdan kayıp gitti ellerin.
Bir veda düştü gözlerime,
Bir hıçkırık boğazıma…
Ayrılığın adı yankılandı içimde.

Kalbim çırpındı suskun gecelerde,
Ruhum parçalandı sessiz sabahlarda.
Kavuşmanın büyüsü,
Birden yok olup gitti.

Ayrılık,
Bir hançer gibi saplandı yüreğime.
Adını bile söyleyemedim,
Sesim boğuldu karanlıkta.

Bir çiçek gibi soldu hayallerim,
Bir nehir gibi kurudu umutlarım.
Sana uzanan yollar
Şimdi çıkmaz sokaklara döndü.

Ne gökyüzü eskisi gibi mavi,
Ne şarkılar aynı melodide…
Her şey suskun,
Her şey eksik sensiz.

Ayrılık,
Bir defterin kapanan sayfası değil.
Bir ömrün yarısı silinmiş gibi,
Bir hikâyenin kalemi kırılmış gibi.

Biliyorum;
Sevgiyle başlamıştık,
Hasretle yanmıştık,
Kavuşmayla sarılmıştık,
Ama sonumuz ayrılıkmış…

Ve şimdi,
Gönlümün takvimi bomboş,
Kelimelerim yetim,
Hayallerim boynu bükük.

Ama bil ki,
Her ayrılık biraz da kavuşma umududur.
Ve ben,
Yeniden doğacak bir baharın hayaliyle
Sensizliğe tutunuyorum.

Ozzy07 - Siyah_Kalem