Ayrılıklarda Ben... Şiiri - Fatma Akar

ey sevgili! seni öyle çok seviyorum ki
sensizlikte ölüyor,
seninle doğuyorum...
aşkınla içimi öyle sardın ki,
damarlarımda kan değil,
seni taşıyorum...

gündürler gece olur
çöker üstüme
seni arar gözlerim
sensiz saatler
hançerler saplanır
seven gönlüme
hasret bağrımı
delipte gider...

gözlerin iki uzak yıldız olur
erişilmez
akşamlar, en kahırlı ayrılık
o köhne karanlıklar
ölümüm olur
ve benliğimi sarar
kahrolası yalnızlık

gel sevgili, bir gül açsın içimde
mevsimlerden bahar olsun
pırıl pırıl bir aydınlık getir geceme
karanlıklar ortasına
güneş doğsun...

seni sevmeye ömür yetmez sevgili
deli bir rüzgar gibi gelir de geçer
tahammülüm yok ayrılığa, gitme!
aşkımızla,
meydan okuyalım zamana...