Yine çöktü gözlerime gece,
Ellerime kirli bir bulut korkusu sindi
Saçların rüzgardan alevli,
Bakışların sönmüş bir volkan kalıntısı
Ayrılık yaramamış sana.
Kırgınsın yine düşlerine
Uykuların harap bitap
Gecelere düşmansın bu gece
Papatyalardan çıkarıyorsun tüm hıncını
Seviyor, sevmiyor
Seviyor, sevmiyor
........
Sevdamı sınama ne olursun
Usandım sevda tartımından
Dalıp gitmek varken gözlerine
Bu kaçış hangi gece matemidir?
Kayboldum hüznünün akşamüstünde
Gittim,
Bir ayrılık kokusu taşıyor yine papatyalar
Küskün yine bahar,
Ardı arkası kesilmiyor
bu deli dolu yağmurların
Saçlarında üşüyorum çaresiz
Gözlerinde ıslanıyorum
iki gözüm iki çeşme.
Sessizliğinde boğuluyorum
Bağır, ağla ama yaramı deşme..
Ayrılık yaramamış sana.
Bugün hanende aşkın yorgunluğu
Pencerende parçalı bir bulut
Kapında anılar uğultusu nöbette yine.
Siyah laleler biriktiriyorsun pencerende
Kırgın hatıralar diriliyor ardın sıra
Daha kaç martı boğulacak denizlerinde
Denizlerin şimdi kan revan
Saçlarında bir sonbahar kalıntısı
rüzgarda savruluyor kirli bir sarı
Toprakta bir bahar özlemi var yine
Son yağmurlar da yağacak
kalbimin gökyüzünden
Islanacaksın
Güneşi soracaksın bana
karanlık hecelerde
Ayrılık yaramamış sana.
Büyük kentlerden birisin şimdi
İstanbulsun mesela
Göçler yaşanıyor gözlerine
Acılar çoğalıyor gecekondularında
Kayıt Tarihi : 10.5.2013 16:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!