Ayrılık ve aşk şiir Şiiri - Leylaa Ecrin

AYRILIK VE AŞK ŞİİR

Ayrılık bir hançer gibi saplandı yüreğime,
Adını söylesem bile titriyor içimde.
Bir zamanlar cennet olan o gözlerin,
Şimdi cehennem gibi yakıyor beni derinden.
Aşk dediler, umut dediler,
Gülüşünün ardına gizli keder dediler.
Ben ise sana inanıp yandım,
Geceler boyunca adını sayıkladım.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Sensizliğin her anı ölüm gibi,
Nefesim kesiliyor, sanki can gidiyor gibi.
Bir mevsim değil, her mevsim kış bana,
Gönlümün baharına kurduğun yas bana.
Ölüm gibi dedim ya hani,
Ölmek değil de,
Her gün sensiz uyanmak asıl yangını…
Her sabah yeniden gömülmek
Kalbinde yeri kalmayan birinin anısına…

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Bir bakışınla yeşeren gönlüm,
Şimdi kurak toprak gibi susuz, solgun.
Ne gül açar artık içimde,
Ne de kuş uçar hayalimde.
Sensizlik öyle bir yük ki omzumda,
Her adımda daha da çökerim altında.
Gözyaşlarımda gizli bin ah var,
İçimde susturamadığım bir isyan var.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Zamanla geçer dediler,
Zaman durdu sanki, geçmedi seneler.
Kalbimde her saniye senin adınla atıyor,
Ama sen…
Artık çok uzak bir yabancı gibi bakıyor.
Ne oldu bize, nerede düştük biz yoldan?
Sen bir bahardın, ben sararmış bir sonbahar.
Ayrılık kolay mı sanırsın,
Her gecem mezar taşı gibi karanlık, ağır…

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Yalnızlık sarıyor dört bir yanımı,
Bir sen kaldın, çıkmayan acı yanımda.
Aşk dediler, ama bu yangın değilse nedir?
Can yanar da, hâlâ “seviyorum” diyebilir mi biri?
Gözümde tüterken adın her gecede,
İçimde kavga, içimde senin sessiz cinayetin.
Gülüşünle başlayan hayatım,
Şimdi suskun bir mezar taşı gibi duruyor kalbimin üstünde.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Dilimde adın var hâlâ,
Söylesem acıyor, sussam daha çok kanıyor.
Bir resmin kaldı elimde,
Tozlu bir zamanın içinde, bakmaya korktuğum bir çığlık gibi.
Neydi suçumuz, sevmenin fazlası mı?
Ben seni günahım gibi saklarken içimde,
Sen beni unutuşunla ödüllendirdin.
Her vedanın bir bedeli olurmuş,
Ben bu aşkın kefenine sarıldım sessizce.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Bir dua gibi ismini anıyorum,
Her gece bir mezarlık gibi çöküyor üstüme yalnızlık.
Ben yaşıyorum ama eksik,
Çünkü sen yoksun artık.
Bu aşk, ne cennete çıkar ne de toprağa karışır,
Bu ayrılık, ne geçer ne de unutur biri.
Can yanar da anlatamaz bazen,
Çünkü bazı acılar şiire bile ağır gelir…