Ayrılık Düeti Şiiri - Fikret Adımol

Sussun gözlerin,
konuşmasın öyle.
Dilinden dökülemeyen sözlerin,
Gözlerinden akmasın böyle.

Kördüğüm oldu bağımız.
Çözemezsek dolaşırız
Oysa azıcık gevşeyebilsek,
Belki ipin ucunu yakalarız.

İçtiğimiz kahveler
Kaldı mı hatırında?
Bahaneden kahvelerin hatrı,
tek gecelik mi yoksa?

Sabahı ayrılık getirecek bu akşamın.
Öyle ya acelesi var zamanın.
Tahammülü yok akrebe yelkovanın.
Senin de yok bir kovalayanın.

Yol açık, yola çık.
Yolundan çekildim, yolumdan çık.
Ağlarsan da kanmam, yok artık.
Benim için tek yol ayrılık...