Ferman dinlemeyen
Bir asi gönlüm var
O gönül ki:
Sana düştü
Umutlarım dağlardan yüce
Sevdalarım,coşkun ırmaklar misali
Kavuşmak ister yare
O da gitti göle düştü.
Uğruna ölümleri sevdim
Geçtiği yerleri kutsadım sanki
Kim bilecek dedim ama,
Nede çabuk dile düştü.
Bulut bulut özlemlerim
Yağmur olup gelmeni bekledim hep
Kurudum gözyaşlarının maviliklerinde
Bereketim orda idi
O da gitti,çöle düştü.
Ateşler içinde yandı yüreklerimiz
Ateş düştüğü yeri yakarmış
O da geldi bize düştü.
Ayrılık acısı çok zormuş meğer
İkimize bile düştü.
Kayıt Tarihi : 8.8.2005 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gülabi bey , zevkle okudum dizelerinizi.....
TÜM YORUMLAR (1)