Ayrılığın Renkli Resmi Şiiri - Nurşah Şenel

Bir resim kaldı ayrılığın peşi sıra
Siyah beyaz...
Renkleri hissedemediği için ağlayan...
Çöp aşıklar ve adımladıkları yolun iki kenarındaki yaprağını savuran ağaçlar...
Ve küskün yüreklere dokunamadığı için yüzü asık
kızılca güneş...

Gel gör ki hissiz ve anlamsız şimdi
Renksiz
Ve duyguları terlememiş resmin...

Pastel boyalarımla oynaşmak için sabırsızlanan resme el attım biraz
Boyadım her bir çizgiyi
Utandılar
Yüzleri kızardı çöp aşıkların
Güneş gülümsedi sımsıkı kavranan eller terledi diye

Bense utandım ayrılıkla inatlaşamadığımız için
Geri dönesim geldi
Ama bulabilir miydim ki seni