Ayrılığın İzi Şiiri - Doğan Oruç

Üstlenilir bir cinayet
Gece, henüz hükmünü devretmemişken gündüze
Sabaha karşı istasyon meydanı
Alaca bir fukaralık kaplıyor dört bir yanı
Dünden habersiz ve telaşlı istikamet yolcuları
Tek bir iz yok!

Sağır edici sesi ve ağır ihtişamıyla mavi tren
II. perondan uzaklaştıkça yankısı azalan ayak sesleri
Sırt sırta bir ayrılığın infazına, pusatsız çekişler
Aşkı öldürmeye tam teşebbüs!
Bir şerit, bir tebeşir ve kalabalıklar
Tek bir iz yok!

Hangi iç savaşın göçüne zorluyor bizi hayat
Şimdi karantina altına alınan hayat değil, biziz
Ayrılığın balistik incelemesi ve otopsi raporları bekleniyor
Belki bir izahı vardır bu ayrılığın, adli tıp kurumunda
Ne menem bir şeydir bu
Tek bir iz yok!

Hangimiz,
Sürgülerin, parmaklıkların ve tel örgülerin ardında?
Hangimiz,
Sevimsiz, ürkütücü ve vaveylaların koptuğu toprağın altında?
Hangimiz fail, hangimiz maktul?
Tek bir iz yok!

(Diyarbakır 2007)