Ayrılığa Rağmen Şiiri - Burhan Güler

Ayrılığa Rağmen

ben seni unutmam,
bu şehrin bütün ışıkları sönse de...
çünkü her karanlıkta senin yüzün var,
her köşe başında bir hatıran pusuya yatmış.

sigaramın dumanı bile seni biliyor artık,
ne zaman yaksam — sen yanıyorsun ucunda.
bir aşkı yaşadık biz,
kural dışı, delikanlı, yasak ve tam ortasından.

senin gidişin ağırdı kadın,
bir tren sesi gibi geçti içimden.
ardında ne bıraktın bilmem,
ama ben hâlâ maviye küfrediyorum geceleri.

biliyor musun,
bazı adamlar sevmeyi unutmaz —
çünkü unutmak, teslim olmaktır biraz.
ve ben teslim olmam;
sen unutsan da, ben seni yeniden hatırlarım.

aşk, bazen bir isyandır yalnızlığa,
bazen de adını kimseye söyleyemediğin bir suç.
biz o suçu işledik, hem de bile isteye.
şimdi sen başka bir şehirde,
ben hâlâ aynı şiirde...

Burhan GÜLER