takvimden dökülen yapraklar gibi
bir aşk daha bitiyor gün kavuşurken
kederlerin en insafsızı benimle şimdi
yıkıldı viraneye döndü yüreğim
bir kördüğüm oldum çözemiyorum...
bu aşkın suçlusu yalnız ben miyim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var