(Akrustiş olsun istedim.)
——————————————-
Ne kapıyı vurup-giden,ne geride kalan haklı…
Eşini terkedenlerin acep neresinde AKLI? !
Bir yuva nasıl kurulur,nasıl atılır temeli? .
Ivır-zıvır bahaneyle,yıkmak değilse emeli…
RABB’ım,akıl ihsan etsin..Böylesine, ne demeli? ..
Ardına dönüp-bakmadan EŞLER çekip-gitmemeli…
KUTSAL EVLİLİK yıkılmış! .Haneler olmuş berhane ! ..
Ismarlama kocalarla,BİRLİKTELİKLER şahane… (!)
Pişman olup,yıllar sonra yuvasını yıklan EŞ’in,
Çokca düşünmesi gerek..Bunu bilmeliydi,peşin..
Enbaşta,Sevgi,Sadakat,sonra da Güven ve Saygı;
Kahra,çileye katlanmak,sevenlere vermez kaygı…
İcabında,her yuvada tartışırlar karı-koca..
Pir-ü pak olsanız bile,bulunmaz tütmeyen baca…
GİDEN’in ardından (LAY-LAY..) GELEN’e derseniz (HAY-HAY..) ,
İlâhî adalet şaşmaz..Şaşan’ın haline vayyy..! vayyy! .
Dereler çağlayıp,coşar..Ancak sonradan durulur,
Evlilikler,karşılıklı fadakârlıkla kurulur…
Ne Kadın’a,ne Erkeğe hak olamaz yuva yıkmak..
“ Namus meselesi! . ” deyip,hele bir de kurşun sıkmak .
Eşlerini aldatanlar,kendinden utanmalıdır! ..
Denaete düşülmüşse,o evlilik bitmelidir…
Erkek,kadınına karşı,heran şefkatli olmalı..
Geçinmeye gözü varsa,Kadın da saygı duymalı…
Evlenmesinler boşuna,mutluluk sabır işidir…
Razı olmalıdır Kadın,(YUVAYI KURAN DİŞİDİR.) ,
İKİCİHAN SERVERİMİZ,veda’sında ne demiştir?
“..KADINLARI HOŞ TUTUNUZ! .” Diye vasıyyet etmiştir..
ALLAH’ın emri de budur, “.EVLENİN,ÇOĞALIN! .” demiş;
Lakin,GERÇEK ANALAR’a Cennetlerini vad’etmiş..
“ Anam,avradım olsun kiii! .Benzin döker de yakarım! ..
Namusuma toz kondurmam,sadık olmaz ise Karım! …”
Hele bir kerre insanın kaybolup-giderse aklı…
Acımasız davranmakta kendisini görür haklı…
Köpek gibi sadık olsun ister de kendi EŞ’ini,
Lezzet için,yosmaların,kendi bırakmaz peşini…
Islah olmaz zamparadır! .Kadınına vermez değer;
Dünyada en büyük niğmet KADINLARDIR..Bilse eğer…
IRZ dediğin,Kadının da,Erkeğin de onurudur…
RAZI olan eşler elbet,birbirinin gururudur..
-ERDEK-21.11.2006
Mehmet Cemalettin BayhanKayıt Tarihi : 1.4.2012 10:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!