Ayrancı Köylerine Maniler " Karaman "

Başla Resul Akgöl den
Düşle Resul Akgöl den
Bilerek kuruttular;
Taşla Resul Akgöl den

Yirmi'ki köy artısı
Ulu Musa tartısı
Ayrancı Karaman’ın;
Toroslar dan örtüsü

Kekik kokan dağı var
Höyüğü var bağı var
Ne büyükmüş Ambar köy;
On bin nüfus sağı var

Yan başı tren yolu
Bahçeler sağı solu
Güz yoğurdu çok meşhur;
Ağızboğaz süt dolu

Koyun kuzu meleşir
Al memeler eleşir
Çalışıyor durmadan;
Ağızboğaz gelişir

Akkoya ya çıkalım
Seyrine bir bakalım
Ne güzelsin Akpınar;
Sana Türkü yakalım

Dağına çık buranın
Yaylası çok buranın
Berendi beş mahalle;
İnsanı tok buranın

Kanyonu Ulu Dere
Suyu akıyor nere
Berendi de gezindim;
Hayran oldum her yere

Kurulmuş bir dereye
Uzak düşmüş beriye
Büyük Koraş Köyünde;
Gençler gitmiş nereye

Tokoloğlu kayısı
Böğecik de dayısı
Ayrancı da bulunmaz;
Yok buranın ayısı

Buğdaylı adın güzel
Nimetle tadın güzel
Ayrancı nın gururu;
Erkeğin kadın güzel

Bahar güzel yaz güzel
Oğlan güzel kız güzel
Nakış nakış işlenir;
Çat köyünde s/öz güzel

Ayrancı nın bekidir
Adı çift'tir ikidir
Dokuzyol ve Orzala;
Çok çalışkan zekidir

Tarihten sözüm senin
Kulağım gözüm senin
Köyüm Divle Üçharman;
Ayrancı yüzüm senin

Tarih izi Atlas han
Arada gel gezip an
Ayrancı nın dibinde;
Hüyükburun köyü can

Divledir köyün aslı
Höyüğe sırtı yaslı
Azaldı Kale köyü;
Kalmadı genci yaşlı

Nohut pakla ekiyor
Arpa buğday biçiyor
Karaağaç köyümüz;
Yurda nimet saçıyor

Kavuklar’ın kavuğu*
Yoktur dağı avuğu*
Horozları ötmüyor
Kalmamış hiç tavuğu

Kavak vermiş adını
Halı dokur kadını
Toros dağın eteği;
Çokca yaşar ’yad’ını*

Hışılayık akıyor
Güzelliği yakıyor
Kavaközü köyümüz;
Toroslar dan bakıyor

Torosların zirvesi
Silsilesi mervesi
Kayaönü köyümüz;
Mersin ili kirvesi

Abı-hayat özünde
Yalan olmaz sözünde
Kayaönü ne güzel
Yaylası var düzünde

Kıraman ah Kıraman
Artık burda duramam
Ayrancıyı terk etmiş;
Sevdiğim ah yar aman

Kıramanın deresi
Ayrancı da neresi
Uzak değil çok yakın;
Hemen şura ’sere’si*

Küçük koraş kızları
Pek tatlıdır nazları
Ayrancı uzak amma;
Serin olur yazları

Kız saçların belikli
Şal kırmızı kelikli
Benim sevdiğim güzel;
Ayrancı'lı Melikli

Pınarkaya’m güzelsin
Benim için özelsin
Senin has adın Divaz;
Tarih boyu ezelsin

Kızlar halı dokuyor
Burdan tarih kokuyor
Ayrancı Saray Köyü’;
İlim irfan okuyor

Altı mağra üstü ev
Tarih içinde bir dev
Burası Saray köyü;
Sev kardeşim durma sev

Sevgi muhabbet duyu
Yörük Türkmendir soyu
Örf adetine bağlı;
Tarifim Yarıkkuyu

Kiraz dağı eteği
Ayrancı yurd otağı
Kim bilmez Musa Köyü;
Yiğitlerin yatağı

Bu köyün adı Ulu
Yaradanın var kulu
Ayrancıya bakıyor;
Yanı başında yolu

Divle'nin asıl özü
Güvenilir her sözü
Gurbetçisi pek çoktur;
Yakıyor ateş közü

Lezzetlidir sarması
Bulgurundan yarması
Ağdışar Akçaşehir
Yörük Türkmen karması

Karapınar da obruk
Görmeyenleri kır’bük
En az yüz bin kuyu var;
Yer altı sanki ıbrık*

Hilmi dede Atlas han
Ereğli'dir Karaman
Meke Akgöl kurudu;
İşitip duyuyorsan

Maniler burda bitmez
Resuli zorda gitmez
Yirmi dört can köyü var;
Ayrancı'yı yaz yetmez
...........11.06.2019
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman