Nefret sağanaklarından
Bir nebze sığındığım
Kuğulu park
Kucak açmışken bahtıma
Çok incitilmişliğin
Nefreti siner yüreğime.
Bir karanlık hüzün çöker
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
