Ben neymissimde haberim yokmus
Marx´in gölge misali
Sana sükran borcluyum ben
Sevgili sayin Evren efendi
Nereden bilecektim ki?
Sen yazmasaydin bana
Bir ülke ki milleti Türk;
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Devamını Oku
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Sayın Talat Bey,
'Aynı Marx'ın Gölgesi' adını verdiğiniz yeni şiirinizi 'kişisel duygusallık' kokusu almamanız için
tartışma dışı bırakacağım.Ancak onun ana fikri olan konuyu tartışmak isterdim ki; buna da gerek kalmadığını görerek üzüldüm.Zira Evren Ef.ye yazmış olduğunuzu ısrarla belirttiğiniz şiirinizde,
size olan kanaatimi asla reddetmiyor, bilakis zevklenerek üstleniyorsunuz.Ki, düşünceleriniz de sizi bağlar.Ama bu tanışmada sevindiğim şeyler de var.Demek ki insanlar esir bir beynin cenderesinden kurtulup, esenlikle düşünebilselerdi,
benim yeni yıl kutlamamda olduğu gibi ortak noktalarda buluşup,gerçeği görebilirlerdi.Ama maalesef devrim geleneğinde bu bakış her zaman büyük suç sayıldı.Devrimlerin ille kanla yazılacağı benimsetildi.Kan kan kan.Ve neticede koca koca devrim masalları, bir avuç kanda boğuldu ve tarih oldu.Sonuç birbirini seven, sevmeye mecbur olan, vatanı için emeklerini birleştirmek zorunda olan insanlar; Enver'ler,Talat'lar dünyanın başka başka yerlerinde, iç dünyalarının onları kahreden hasret ve özlem duygularıyla çaresiz, huzursuz, geleceksiz
kaldılar. İsterseniz bunları devrimlerin kaçınılmaz sonuçları olarak kabullenelim (şayet mümkünse) rahatlayalım.Ama lütfen artık küllahımızı da önümüze koyalım...Size tekrar sevgiler sunuyor,gözlerinizden öpüyorum.Bahtınız açık,Allah yardımcınız olsun. Enver Özçağlayan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta