Aynanın Karşısına Aman Geçme Sultanım

“Aynanın Karşısına Aman Geçme Sultanım"

Saray, taht, yat, kat hepsi senin olsun,
Ne kadar yersen ye, aç karnın doysun.
Soytarın, yalakan, yanında dursun
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Köprüler, kaleler, kuleler, mektepler yaptır;
Konuşmayalım, ağzımıza biberler attır.
Mazlumu mahkemede bir pula sattır;
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Zaptiyelerin çelikten duvar örsünler,
Dost, düşman ihtişamını görsünler.
Senden sonrasını istersen Fizan'a sürsünler;
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Bütün yolların çıkışını kendine bağla,
Görürsek şatafatını, gözümüzü dağla.
Tokmağı vur adalete, sükûnet sağla;
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Kitabı, kelamı, ahireti devrinde yaşa,
Ayağın değmesin en ufak taşa.
Unvan da verelim: Tek Adam Paşa;
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Devletli vezirin,ruhunu okşayıp dursun
Önce küfür edip sonra kudursun
Azmettirsin ama yolunu bulsun
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Hırsızı, caniyi, tetikçiyi yanına topla,
Biz senden razıyız, sakın ha korkma.
Yola gelmeyenin, hanesine gir copla;
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

İhanetin olmaz, da olsa da saklarız.
Öbür tarafta bile alkış tutar, aklarız.
Ağzımıza etsende da bir güzel paklarız;
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Hakmış, hukukmuş, sefaletmiş sana ne?
Belliki senin yerin cennetten de şahane.
İçmeden sarhoşsun, neyine lazım meyhane?
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Lakin bu yeni yetmeler seni dinlemiyor,
Tuturmuşlar özgürlük, hiçbiri iplemiyor.
Bu nasıl bir isyandır, tüyleri titremiyor?
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!

Kalemsiz bir şairim ben, söyledim sözümü.
Bakarsan da aynaya, bence kapat gözünü.
Sen bile tanıyamazsın iki yüzlü yüzünü;
Aynanın karşısına aman geçme, sultanım!