Aynalarda Yüzüm Şiiri - Nimet Öner

Aynalarda Yüzüm

Her sabah,
Bir yüz ararım aynalarda,
Ne tam bana ait
Ne de benden uzak.

Annemin bakışlarını bulurum gözlerimde,
Babamın suskunluğunu dudaklarımda,
Çocukluğumun masumiyetini
Çizgiler arasında saklanırken görürüm.

Aynalar, gerçeği mi söyler
Yoksa düşlerimin yansımasını mı gösterir,
Bilemem.
Kimi zaman gençliğimin coşkusunu taşır,
Kimi zaman gölgelerle örter yüzümü.

Her kırışıklık bir yolculuk,
Her çizgi bir yara,
Her ışık bir dua gibidir.
Aynalarda gördüğüm ben,
Yavaş yavaş toprağa benzeyen,
Ama kökleri göğe uzanan
Bir kadındır artık.

Ben aynalara bakarken,
Aynalar da bana bakar,
Ve fısıldar:
Sen, sen değilsin sadece,
Sende bin yıllık kadınların sesi,
Sende çağların suskunluğu var.

Azra Nimet Öner