Aynalar Sehri Şiiri - Zen Akan

Hayatın tum renkleri
Zıtları, ahenkleri
Yansır senin aynana
Sana bir kez bakana
Yeter Istanbul dersin
Sen ki adam edersin
Onunda, yedisinde
Rahle-i tedrisinde
Yetisir cocukların..

Oyle seffaf ki tenin
Yuzune bakan senin
Kendi yuzunu gorur
Belki alır goturur
Bir tek sozun Istanbul
Senin bir cagırısınla kul
Mehmetken Fatih olur
Cag kapatır cag acar
Tarih yazar genclerin..

Vuslatta yoktur esin
Ayrılıkta atesin
Kah bir konagı yakar
Kah bogazını sıkar
Istanbul asıkların
Sen ki tum ısıkların
Bilerek sondurmezsin
Gideni dondurmezsin
Verem olur kızların..

Kutsaldır senin kadar
Nice adaklar adar
Camine, yatırına
Evliyan hatırına
Istanbul tum analar
Bir duayı yineler
Belki bir hic ugruna
Esine, cocuguna
Adanır kadınların..

Bir yanın cennet, bolluk
Bir yanında yoksulluk
Senin bu iki yuzun
Gecelerin, gunduzun
Istanbul yaman carkın
Sen ki garbın ve sarkın
Ekmegisin suyusun
Soyle nasıl uyusun
Didinir babaların..

Suyun, topragın, tasın,
Her rengin her nakısın
Islenmis ilmek ilmek
Mumkun mu senden silmek
Istanbul senin gogun,
Tarihin, varın yogun
Emaneti ecdadın
Yeter cevherdir adın
Karundur varislerin

Seni anlatmak icin
Yanmalı icin icin
Gozyası, mutluluk, ter
Sende baslar ve biter
Istanbul senin turkun
Ezberinde her Turkun
Dolasır dilden dile
Muebbed ki bu cile
Kacamaz asıkların..