Bembeyaz bir buz çölün ortasında duruyorum.
Karların beyazlığı aydınlatıyor gökyüzünü…
Gökyüzü ile yeryüzünün birleştiği yerde,
ufukta birden yüzünün fotoğrafı doğuyor
güneş misali…
Yüzünü alıp
arkası kuşlu bir aynanın
içine koyuyor
ve fotoğrafına bakarak
yalnızlığımı konuşuyorum.
Kayıt Tarihi : 6.2.2017 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!