Ayna
Loş bir oda ve içinde sır dolu bir ayna.
Çocuklardan bezmiş bir çift kirli cam
Kusurları örtemeyen dürüst bir ayna
Yanlızlıkla bilinen karamsar bir bayan.
Söz konusu hayatsa bakar ona ayna.
Yoldaşlık etti kendisiyle güçlü bağlar kurarak,
Aynanın önünde düşüncelere dalarak.
Ruhuyla besteledi,şiirler söyledi,
Sırlara boğdu aynayı bizim yanlız bayan.
Makyajını tazeledi,kendisiyle konuştu.
Zamanı gelince gözyaşına boğuldu.
Yıkılmadan usanmadan sûkünetle doldu,
İyi bir dinleyiciydi bizim sevgili ayna.
"Hey bayım! usanmadın mı beni anlayarak,
Sordu yanlız bayan parçalandı işte o zaman
"Nankördür işte insanoğlu"diye haykırdı ayna.
Kayıt Tarihi : 18.6.2018 14:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!