Ayna Şiiri - Şükran Atalar

Yine gecenin çekilir bunalımı
Karşımda ayna..
Ellerim ve dudaklarım sanki çamura batırılmış
Aynada göremediğim bi kirlilik var yüzümde
Ve belki de yüreğimde
Dudaklarımda karışmış dudak izleri
Ellerime ait çizgiler üzerinde
Katmanlaşmış diğer çizgiler
Kulaklarımı doldurmuş sahte sözler
Yüreğim her geçen gün büyümekte
Üst üste yapışan sevgiler neticesinde
Ve her giden
Spatula ile kazırcasına alıp gitmekte sevdasını
Bazıları ise kazırken pes etmekte…
İşte onlar da kanlar içinde bırakarak
Terk etmekte feryadını duyuracak gücü yitirmiş sevda evini….
Sonra sıra kurulmuş hayallere gelir
Faça atılmışçasına kanar hayaller
Bu kanın şelale yatağı olur gözler
Bilinmez kime akar bu şelale
Kazınıp götürülen sevdalara mı?
Yoksa kanatılarak bırakılanlara mı? ?
Bilinmez…
Yanar için ama
Aynada görünmez…
(18/05/07)