Aymızmızlık. Şiiri - Remzi Ece

Sevmem ya! ataları hani boş konuşurlar genelde.
Nadiren de olsa isabet ederler. Gelen gideni aratır derler mesela.

Bülent Arınç' ı bilirsiniz. Kaliteli hitabetini takdir etmişimdir daima.
Hitabetinden çok gözyaşları ile polemik konusu olsa da; ben burada da arkasında durmuşumdur. Bütünüyle katı kalpli oldum, ağlayamıyorum şu günlerde de ondan.

Günümüzde olmayan gözyaşları ile, sürekli mızmızlanan, icra makamında olduğu halde devamlı yakınanları görünce dostlarımız bana hak verecektir.

Benim bugünkü konun bunlardan biraz farklı.
Sn. Arınç, emekli olmadan evvel birilerini kasıtla, "bunlar vaktiyle ellerinden tutulup Milletvekili yapılmış insanlardır", diyor.

İzninizle deşifre edelim;
Biz kimin elinden tutarız? Genelde çocuklarımizın.
Yani Bülent Arınç diyor ki; Biz vaktiyle çoluk çocuğu Milletvekîli yaptık.

Bunun başka bir tefsîri var mı dostlar?