Gün gelecek
Soluklandığımız dağ yamaçlarında
Anemonlar cömertçe gülümseyecek
Kutlar gibi aşkımızın zaferini
Kıvrılan yollara
Bir ip cambazının dengede durması gibi zordu hep
Aşkımız
Sen hep gözün yolda
Gitmeye meyilli
Ben uçurumun kıyısında büyüyen bir asi çiçeğin
tedirgin bekleyişinde
Yurdum yangın yeri sevgilim
Umudumuzu dürten bir mart sabahında
Unutup rahat yataklarda derin uykuları
‘Bunlar son soğuklar’ dediğimiz sabır duraklarında
Dizdik yine sardunya saksılarını penceremize renk renk
-dünyanın en usta cambazına-
Birbirine zıt olduğuna inansak da
Delilik ve dahilik
Aşk ve nefret
Yaşam ve ölüm
Sadakat ve ihanet arasında
Güller açıldı bak
Bir şair yüreğini ısıtıyor camda
Birazdan alev alacak yüreği
Bir ateş topu olmuş dans ederek
Aşkını anlatacak denize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!