Aylardan nisan, kar yağıyor açan çiçek üzerine,
Dışarıda kıştan kalan acımasız bir fırtına...
Ağaç yaprakları ahenkler içesin de sallanıyor.
Rüzgarın uğultusu ıslık çala çala kayboluyor kulaklarda...
Yatsı ezanı okunuyor yarı kesik müezzin sesiyle,
Ayrılıkları, ölümü hatırlatıyor vakitsiz geliş ve gidişler,
Seni seviyorum diye başlayan cümlelerin yalan olduğunu hatırlatıyor.
İhanetin ve sahte gülümsemelerin yankılandığı bu şehirlerde...
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 20:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!