Aylan
Umutlarının eşiğinde uykusuz kalan çocuk
Kalk !
Filizlendi güneş
Topla menekşeleri
Hayatın burnunda tütüyorken
Tut yüreğindeki çocuğun uçurtmasını.
Gökyüzü sensin, rüzgar da sen
Kıyıya vurulmuş umudunun bir kırıntısı
Ağır, ölü, kederli bir anne gibi
Yarının habercisi kalk !
Tekrar doğmayacak,
Özleyeceksin kendini
Her çocuk parka giderken
Sen, neden bir kıyıya?
Kayıt Tarihi : 5.1.2020 20:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Od Fanzin 1. Sayı ‘Aylan Kurdi’ adlı çocuğa ithafendir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!