Ayla Karışık Şiiri - Elçin Öztürkoğlu

Ne şiirler yazıldı ardımdan ne şiirler
Ne mektuplar yazıldı ki şahidim bile var
Dönüp bakmadan ardımda bıraktığım tozlara
Gittiysem tırısa kaldırıp da atımı
Kaybolduysam ufuk çizgisinin o en meşhur yerinde
Bulamazsın beni
Peşimden gelme

Sesini duyarım diye zanneder de bağırırsan eğer
Bil ki bilmediğin dağların tepesinde olacağım

Sen yine de
Gelme…

Kelimelerimi tanırım ben, başka şiirlere dağılmış
Kullarımdır onlar benim, haberlerini alırım
Satamazsın bana kendini başkasına sattığın gibi
Ben şair denen adamı yüz metreden kokusundan tanırım

Sek sek oynarım Çoruh Nehri’nin deli sularında
Rusya’ya kadar akar giderim keskin taşlar arasında
Karadeniz’in en olmadık yerinde durulurum üstelik
Kimseye de sormam kaç çeksin debim diye
Kimseye de belli etmem şurda debim şu diye
Boğulursun bende
Peşimden gelme

Batum’un en yaylık yerinde kırmızı pullu balık benim
Bil ki yayların dibinde çağıl çağıl çağlayan da benim

Sen yine de
Gelme…

Tulumun deliklerinden süzülüp yayılırım sisliklere
Her bir sıradağ ensesinde benim türküm söylenir
Karanlıktan kurduğum evimde çakallar beslenir
Ben hain denen adamı yola çıkmadan daha tanırım

Kimsin ki sen elini kolunu sallayıp yol gösterirsin bana!
Kimsin ki sen gölgemde ferahlanmaktan bıkmadın hâlâ!
Ve sen kimsin ki adam olup da çıkmışsın karşıma!
Cennetten köşk dağıtacak bir papaz edasında
Olmadık dualara âmin dedirteceksin bana!
Cehennemi boylatırım ben sana!
Peşimden gelme!

Suskunluğuma aldanıp sıcak bakışımı hayra yorma
Diyebildiğin kadar elvedayı diz boylu boyunca

Sen yine de
Gelme…

Satır aralarına koy o kimliksiz sözlerini, parçalan gitsin
Çalabildiğin kadarsın benden eğer dilin dönebilirse
Benim sözlerim uymaz öyle her saza, söze, şiire
Ben hırsız denen adamı köşeyi dönmeden daha tanırım

Vay haline seni adam sanıp da aklına uyanların
Vay haline aldanıp da bıyığına seni âli sananların
Ve vay halline ki vaveylâyı patlatıp kaçanların
Sonu olacaksın zavallı kulların, fakirin, fukaranın
Bu kadar cakayla sen tabuta nasıl sığacaksın?
Bir kibritle seni kül edecek olan benim!
Peşimden gelme

Dayanamam ne de olsa Tanrı kuluyum, haktan korkarım
Fitneyi bulduğum yerde şeriatın parmağıyla keser atarım

Sen yine de
Gelme…

Güneşim ayla karışıktır benim, gecem gündüzümle
Sevgim nefretimle; cinim perime dolaşıktır
Bende kafiye, dizin, ölçü karmakarışıktır
Benle boy ölçüşecek adamı ancak ahrette tanırım!

Elçin Öztürkoğlu