Ayırt Be Gönül Şiiri - Bahattin Tonbul

Nedir bu menfaat, nedir bu çıkar
Dost ile düşmanı, ayırt be gönül
İşi olup sana, arzına bakan
El aleme aşkı, söyletme gönül

Ihtiyaç bitmişse, hiç umut etme
Sakın ola sende, ona kin gütme
İnsan oğlu elbet, topraktan bitme
Dost ile düşmanı, ayırt be gönül

Ömür bir vefadır, o da geçecek
Her yaşayan canlı, birgün göçecek
Yemek yiyen varlık, sanma içecek
El aleme aşkı, söyletme gönül

Her akşamın olur, elbet sabahı
Doğru sözü kalpde, bulur refahı
Umut sende ise, tüketme vahı
Dost ile düşmanı, ayırt be gönül

Toprağı bol olur, candan severler
Hak hukuk bileni, kalpden övenler
Allah’ın önünde, Allah diyenler
Münafıktır bilsen, anla be gönül

İlyas’ın bestesi, hakkını verse
Söylenen sözleri, gerçeğe erse
Ah vah etmez insana, göğsünü gerse
İnkarın adı yok, sölet be gönül

Bahattin sevenin rızası varsa
Aşkı kervan olmuş, ruhuda arsa
Varı yoğu bilmez, inkarlık karsa
Sevenin suçu yok, anla be gönlüm
Bahattin Tonbul
23.5.2015