Güzelliğine misafir olmak istemişti,
Ay hilalini yayınca karanlığa.
Usulca fısıldadı O'na;
Ben de tüm bu karanlıklardan
Sığınabilir miyim gökyüzündeki aydınlığına?
Cevap verdi sessiz misafirine.
Kolay mıdır zannediyorsun,
Karanlığa rağmen ışık saçmak,
-E rağmenlere karşı var olmak...
Tebessüm etti hafifçe,
O ince, hüzünlü hilal haliyle...
Ve usulca kayboldu ay gözden,
Dedi; Ne çabuk döndüm ben
Bu misafirlikten...
Kayıt Tarihi : 4.9.2016 12:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!