Namerdi bol olan, dert dünyasında;
İçi ayan olan sevilmez imiş.
Kimi de gerinir dev aynasında,
Kabahat kürk olsa giyilmez imiş.
Dostlar, vefasızlık intizarında;
Gafil kısa günün, kısa kârında.
Muhannete inat mert nazarında,
Verilen sözlerden cayılmaz imiş.
Gönül, huşu ile biner atına;
Yokuşlar düz gelir dostun katına.
Hesaba gelmeyen kahve hatrına
Kırk yıllık dostlara kıyılmaz imiş.
Mazlumoğlu hallerimiz hep ayan,
Acep bulunur mu, bizi bir duyan?
Çoğu gafil, sanki yedi uyuyan;
Yanında top atsan, ayılmaz imiş.
Kayıt Tarihi : 16.9.2025 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!