Ayık-la-ma Şiiri - Bahat Sever

Akşam tınılarında tanıştık hüzünle,dost sofralarında
Ben bütün türkülerimi sana söyledim.
Uluorta buyur ettiler dostlar,
Kendi sevgi ülkelerinin eşsiz kadınlarını...
Sen sevemedin beni,bu aymazlıkla
Benim kadehlerim sana,türkülerimde
Sen başka yolculuklarla koyun koyuna
Sessiz sakin gidersin,kaçarcasına
Usulca ruhuna işleyen bir çıtırdıyım
Gecenin koynundan çıktım
Ayak uçlarından saç tellerine kadar titreme,
Ben senin kendine gelişinim
Karanlıklar izlerken...
Beni çıkaramazsın,duydun bir defa,
Artık attığın her adımda,içinde ürküntüyüm,
Yol boyunca şüpheyim, sağında,solunda
Aslında içinde.
Kendine verdiğin cesaretinim,
Yersiz korkularında,
Beni yok saydın,yollar boyunca
Sonra bağrından attın
Aydınlıklar bulunca..
Geçti dedin,geçti,
Geçtim karanlıklar ardı yanlızlığımla,
Kaldım uluorta,sessiz,siyah,simsiyah geceyle
Dost sofralarında.