Ayhan Yüksel Şiirleri - Şair Ayhan Yüksel

Candan öte seviyorum
Yar seni ben özlüyorum
Yolarını gözlüyorum
Tez gel bana sen ceylanım

Dertlerimi biliyorum

Hele bilsen nasıl özledim seni
Arıyorsan nazlı yar sende beni
Kara toprak sarıp Sarmadan teni
Ne olur dön bana gel kır çiçeğim

İçin için ağlar gülmezse yüzün

DÜRÜST OLMAK GEREK
Bak unutuldu emmi dayı yeğen
Şimdi adları oldu kanka kuzen
Kalmadı örf adet bozuldu düzen
Kendimizi sorgulamamız gerek

Gülüm seni gölgemden kıskanırken
Unutamam dediğin sevgilin benken
Sen benimsin bende seninim derken
Unuttun şimdi ellerin mi oldun sen

Yarenden öte canımız gibi severken

EY GÖNLÜMÜN MARALI
Vurdun kalbimden beni bıraktın sen yaralı
Geçmişi unuttun mu olmadın hiç oralı
Gel gör ki ne haldeyim halimi sormayalı
Yetmezmi çektiğim ah ey gönlümün maralı

EYLÜL’ÜM.
Kurban olurum Yaradan’a
Güzellikler versin dünyada sana
Bağışlasın annen ile babana
İyi ki doğdun eylül’üm.

EY YARİM
Ben bundan sonra ne yapıp neylesem
Çok pişmanım diye yanına gelsem
Yalvarıp yakarıp özür dilesem
De gülüm sen beni afeylermisin

FANİYİZ BİZ
Sen üzülme ey gönül yaşarsın kaderini
Kimse bilmez kimsenin gizli olan derdini
Aldanıp da boşuna ziyan etme kendini
Bu yalan dünya iki kapılı handayız biz

Kırma üzme İncitme canlıları gönül
Gün olur kırılır incinir sende üzülürsün
Vardır bir hikmet kimseyi hakir görme
Geleceği bilemesin sende görülürsün gönül

GÜZELDİR BİZİM ELLER
Güller çiçekler boynunu bükmüş
Bozulmuş bağlar yapraklarını dökmüş
Yıkılmış çitler payandalar göçmüş
Ötmez bülbüller hazan olmuş bizim eller