Bilmedin hatırdan nede gönülden
Kederleri sardın başa vicdansız
Anlamadın sana atılan gülden
Benziyor yüreğin taşa vicdansız
Tedbir alıp temiz insan olunca
Virüs mikrop gelip uğramaz bize
Bir günde beş kere abdest alınca
Hem şeytan hem virüs gelecek dize
Zaten alışkınım ben dert çekmeye
Sende üzerime yık gitsin boş ver
Doldurup da bulut gibi dökmeye
Sende gözyaşımı dök gitsin boş ver
Bırakıp gittiğin o günden beri
Bağrımı hasretin közü yakıyor
Kalmadı tükendi yüreğin feri
Gözlerimden kanlı yaşlar akıyor
Bırak kendi halime anlatsam anlamazsın
Dokunan şu derdime yaralarım deşiyor
Ne söylesem boşuna yürekten dinlemezsin
Döküldü sel oldu gözümden yaşlar
Yandı şu yüreğim çıraya döndü
Başıma geldi hep olmadık işler
Gönlüm virane bir saraya döndü
İnsanlık zor günden geçiyor bugün
Bir bir yaramızı sarma zamanı
Virüs mikroların saçıyor bugün
Mazlumu garibi görme zamanı
Dayandır dertlere vererek sabır
Ettirme kimseye hiç şiddet cebir
Almaz günahlarla bizleri kabir
Yardım eyle Rabb'im biz kullarına
Sadece bu dünyadan çekip gitmek mi ölmek ?
Fitne denen ateşi deşerken ölmüşsün sen
Kara toprağı girip sessiz yatmak mı ölmek ?
Kötülüğe soluksuz koşarken ölmüşsün sen
İster çeyrek asır ister bir asır
Boş olup sönmüşsen yaşa ne fayda
Etmezse güzellik kalbine tesir
Hoş olup sinmişsen boşa ne fayda
Çaresiz birini görüp duymazsan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!