Beni arkadaş listenden silmişsin,
Ben hayattan silinmişim zaten
Silsen de bir silmesen de
Bedenimin acısı ruhumun acısını geçmiş
Canım acısa da bir acımasa da
Anlıyorum ki benden nefret ediyorsun
yalnızlığa mahkumum,
duvarlar suskun, ben durgun,
dalıp gidiyor gözlerim ufuk çizgisine,
uzaklardan bir ses beni çağırıyor,
sonra sessizlik....
uzanıyorum öylece,
dalıyorum uzaklara,
ışık arıyorum
karanlıkta kaldım korkuyorum
korku değil bu
Gündüzün orta yerinde
bir çocuk
ağlamakta
Yalnız
Yok ki kimsesi
Susamış öylece bakıyor
Evlat duydum ki mutluluğu aramaktasın
Bir orada bir buradasın
Koşmakta koşmaktasın
Endişeler hırslar
İntikamlar
Mutluluk peşindesin
Bu yol dümdüz gidiyor her yer çorak
Oldum olası sevmem ben böyle yolları
Kenarlarında ağaçlar olmadıktan sonra
Biliyor musun
Şu anda kaç kişi ağlıyor sevdiği birisi öldüğünden
Kaç çocuk annesiz babasız kaldı
Biliyor musun
Araba, ev değil bir lokma ekmek isteyen kaç kişi şu anda açlıktan baygın vaziyette
Ya da
Gülmeleri önemli değilde
Bilseler ağlayacaklar
İşte ben o zaman çok üzülürüm
İstemiyorum bilmesinler
Gülmeleri bir şey değilde ağlamaları yok mu
İşte o beni bitirir.
Uzak diyarlardan seslenirim ona
Duyar beni
Gün gelir ağlarım gün gelir gülerim
Ama susmam
Susarsam bilirim
bilirdi...
kaçamak bakışları vardı,
mahsun ve mahçuptu
kimsesi yoktu
dalgındı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!