Hayatın sahibi ben değilsem,
Sabahın ilk tanığı kim..
Senden önce uyandım..
Karanlığın /aydınlığa vedasını,
Güneşin ilk doğuşunu
İlk öten horozu…
Gidişlerimin kahramanısın
Keşke sonsuzluklarımın kalışı olsan
Yalnız karanlıklarımın
Bitmek bilmez bir türküsüsün dilimde
Benim mi sesim kötü
Yoksa sen mi bana eşlik edemiyorsun
Senin,sesini duymadığım gün,
Uykusuz gecelerin,konuğuyum,
Sesini duymadığım gün,
Sevdam sızlar…
Sızlarda sancılar çeker.
Çekerde ağrısı dinmez.
Anlamadım /anlayamadım
Sevmedim / sevemedim
Bu sevda işini..
Bazen esiri olursun/ bazen deli
Bazen ararsın şarap şişelerinde ümit
Bir ses duydum,
Bir nefes gibi
...........Can gibi
Gün görmez düşlerimde
.......Çıkıp gelen bir umut gibi
Dağlarada kaçsam
Bu kenti terk etsemde
Aştı ızdırabım tahammülümü
İşte onulmaz ve beni paramparça eden kederim
Artık ne gecem ne gündüzüm
Gittikçe sararıp soluyorum
Bak gün ağarmaya başladı.
Gece sustu,sen sustun
Soruları taşıma sabaha
Erteleme duygularını,
Susma,sustukça
Gece uçurum olur,düşer avuçlarıma
Bana attın düğümü..
Çözgüsü sendeydi...
Kaldı bende boğumu.
Yusuf Sevgen
Bahtsız bir aşkın
Karanlık kaderindeyim.
Dilime kilit vurdum
Yüreğimi gömdüm.
Öldürücü suskunluğa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!