Aydınlık Şiiri - Haydar Öztürk 2

Aydınlık, karanlıklara haksızlık.
Saklanmaya çalışanların düşmanı.
Dozu kaçar ise üstüne üstelik,
Kör bile edebilir, sağlığı yerinde insanı.

Suni değilse, kontrol edilemez.
Güneş gibidir bir çok yönüyle.
Uzaktan ısıtır da yaklaşmaya korkarsın,
O yandıkça parlar, sen yandıkça yanarsın.

Her zaman kaynağı bir yıldız olmayabilir.
Bazen yansıması açığa vurur seni.
Karanlığın düşmanı hiç biter mi?
Mesela münir denen ay biri...

Aslında tek başına masumdur karanlık.
Ne zaman başlar bir yarımlık,
O zaman masumiyetini kaybediverir.
Kaybettim ben de çünkü, hayalin bana aydınlık.