AYDINLIK NÖBETTE / Erhan Tığlı
Hüzün ordusuyla geliyor
çile topu tüfeğiyle
dertler kuşatıyor kalemi
karanlık yüzlü adamlar
kuduz köpek gibi bakıyorlar
şiirimin gözlerine
kıracaklar kolunu kanadını
ellerinden gelse...
Bereket versin ki
aydınlık nöbette.
Özlemlerime pusu kuruyorlar
kuyular kazıyorlar derin mi derin
umutlarımın suya düşmesi için
çelme takıyorlar yaşama sevincime
ama düşüremiyorlar yere
biraz tökezlese bile
hemen tutup kaldırıyor sevdam.
İnanıyorum güzel günlere
çünkü uyumuyor ışık
hiç batmıyor güneşi aşkın.
Kayıt Tarihi : 14.3.2025 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!