Aydınlığın eksik olmazken bu kentte
Nereden gelir bu derin karanlıklar
Gölgeler bile geçmezken sokaklardan
Bir damla ışığına muhtaç kaldılar.
Karanlıktan süzülen ıslık sesi
Ürpertiyor son kalan sıcağımı
Soğuktan titrerken yorgun bedenim
Arıyor son kez sıcak kucağını
Kalmadı bakmadığım hiçbir köşe
Bucak bucak dolandım tüm âlemi
Sımsıkı sarılı son durağım bile
Beni doyumsuz karanlığa teslim etti
Kayıt Tarihi : 14.5.2025 01:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!